Als snel kreeg ik in de gaten dat
Brandon's ongecontroleerde seksuele gedrag een uiting is van onderliggende
problematiek. Door de hele film heen zie je hoe hij "seks" gebruikt als "painkiller". Doordat hij hierin vaste rigide patronen ontwikkeld komt hij muurvast te zitten.
De verslavingscirkel laat de dynamiek van de verslaving zien.
Het goede aan de film vind ik dat
de aandacht niet alleen naar Brandon's seksuele ongecontroleerde gedrag uitgaat,
maar vooral naar zijn innerlijke leegte en pijn. De manier waarop hij met deze
leegte en pijn omgaat vindt hij in seks als middel, als tijdelijke verdoving.
In sommige fragmenten van de film zie je hoe Brandon vaste scripts in
zijn hoofd heeft waarop de seks móet plaatsvinden. Het script kan zich in
gedachten al dagen of soms weken hebben ontwikkeld. Tot in de kleinste details
ontwikkeld de verslaafde dan een voorstelling (script) waarop "het"
móet gebeuren. Hier mag dan ook niets in mis gaan. De zuigende werking van
seks, het steeds meer nodig hebben en extremere vormen van seks (pornoboekjes,
obsessief masturberen, cyberseks, betaalde seks, seks met mannen,
exhibitionisme) werd in de film naar mijn mening goed neergezet. Maar
ook het leiden van een dubbelleven en het worstelen in het geheim, in het
verborgene, wat kenmerkend is voor seksverslaving kwam goed uit de verf.
Door de jaren heen heb ik vele
(christen) mannen gesproken die worstelen of geworsteld hebben met een
seksverslaving. Mijn ervaring is dat christen-mannen zich sneller
"verslaafd" voelen vanwege de hoge seksuele morele standaard. En daar
is een hoop over te zeggen zoals; zelfbeheersing versus losbandigheid. Onze
geseksualiseerde samenleving waarin het grenzeloos gratis verkrijgbaar van het
"middel" seks wordt opgedrongen, maakt het logisch dat seksverslaving
inmiddels als derde grootste verslaving onder drugs en alcohol staat. Vanuit de christelijke hulpverlening heeft deze problematiek al vrij snel
aandacht gekregen. Erkenning dat het een probleem is, voor mens en
maatschappij, heeft soms tijd nodig. Zo heeft gokverslaving ook een lange tijd
nodig gehad om deze problematiek erkend te krijgen. Ik heb vele verhalen gehoord van
mannen die worstelden met een seksverslaving en daarmee naar de huisarts
gingen waarop de huisarts zei: "acht ik ben ook man, seks is toch lekker,
geniet er toch van". In de meeste gevallen zijn dit soort reacties wel achterhaald. In sommige gevallen wordt er hier en daar nog wel lacherig
over gedaan, maar heeft dat volgens mij meer te maken met het onderwerp seks,
dan het probleem niet serieus willen nemen. Ook in de wetenschap heeft seksverslaving de
aandacht en vindt er op dit moment een opendebat plaats of seksverslaving nu
een hersenziekte is of niet.
Het grootste kenmerkend verschil tussen seksverslaving en een middelafhankelijke verslaving zoals alcohol en drugs, is dat
seksverslaving zich soms jarenlang in het verborgene/geheim kan afspelen! Omdat
schuld en schaamte over het algemeen de weg tegenhouden naar hulp en dus
herstel, zeker bij mannen, blijft men vastzitten en verergeren de problemen! Vaak
zie ik het dan ook gebeuren dat er uiteindelijk wordt ingegrepen door anderen.
Omdat de partner de man bijvoorbeeld meerdere malen betrapt, of dat de
organisatie waarvoor de man werkt ingrijpt vanwege de vele uren surfen op
internet om porno kijken tijdens het werk. In complexe situaties loopt het dan ook
niet goed af. De werknemer loopt verhoogd risico op ontslag, het huwelijk is vaak niet
meer te redden, financiële schulden, gebroken relaties, lichamelijke ziekten ( soa's, hiv, aids) enz. enz. Een hoop ellende!
Gezien de ernst en omvang van seksverslaving is mijn advies; trek tijdig aan de bel, maak het bespreekbaar en breng het aan en in het licht!
Wil je meer weten over het onderwerp of hoe ik hulp bied bij seksverslaving? Neem dan de vrijmoedigheid om met mij contact op te nemen. Kijk om mijn website www.pdj-therapie.nl voor contact.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten